“အားးး သေပါပြီ ရဲကျော်ရယ် အဟင့်” ကျနော့်ဟာကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ အရည်တွေ ဝေါကနဲ ထွက်လာတာပေါ့။ စွဲစွဲ သူ့အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ခွေခွေလေး အိပ်နေတာပေါ့။ သူလဲ တော်တော်မောသွားရှာမှာပဲ။ မျက်နှာလေးက တော်တော်ပင်ပန်းသွားတဲ့ပုံပဲ။ နွမ်းကျသွားတယ်။ ချွေးတွေလဲ စို့လို့။ ကျနော် စွဲစွဲကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားပြီး စွဲစွဲ နှဖူးပေါ်က ဆံပင်လေးတွေကို သပ်ပေးလိုက်တယ်။ “ချစ်တယ် စွဲစွဲရယ်” “အဟင့်” စွဲစွဲ ငိုနေတယ်။ စွဲစွဲက တော်တော့်ကို အငိုသန်တာ။ အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ အုပ်ပြီး စွဲစွဲ ငိုနေတယ်။ “စွဲစွဲ နာနေလားဟင်” “နာတာပေါ့ ဟီး” “အင်း အင်း လာလာ ရေသွားဆေးမယ်လေ ထထ” စွဲစွဲကို ဆွဲထူပြိး ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ စွဲစွဲ အဖုတ်လေးမှာ သွေးစတွေ ပေနေတယ်။ ကျနော် ရေမြန်မြန်လောင်းချလိုက်တာပေါ့။ စွဲစွဲက အပျိုမို့လို့ တော်တော်ကြပ်တာပဲနေမယ်။ “စွဲစွဲ နာသေးလားဟင်” “နဲနဲပဲ စပ်တော့တယ်” “အနာပျောက်အောင် ထပ်လုပ်ပေးမယ်” “ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲဟင်” “လာ ရေကန်ကို လက်ထောက်လိုက်” “ဟင်” “ပေါင်လေး နဲနဲကား ဟုတ်ပြီ” “ရဲကျော်နော် ဘာလုပ်မလို့လဲဆို” စွဲစွဲ ရေကန်ကို လက်ထောက်ပြီး ပေါင်ကလေးကားလိုက်တော့ တင်သားလေးတွေ ကော့တက်လာတာပဲ။
လှလိုက်တဲ့ အိုး။ တင်းပြီး ကားတက်နေတာပဲ။ စွဲစွဲက တော်တော်တော့ သန့်ရှင်းတယ်။ ဖင်မှာ အနာတွေ မရှိဘူး။ ဖြူဖွေးနေတာပဲ။ ကျနော်က ကံထူးရှင်ပေါ့။ စွဲစွဲရဲ့ ပထမဆုံးပေါ့။ ကျနော် ရေတခွက်ယူပြီး စွဲစွဲ တင်သားတွေ ပေါ်ကို လောင်းချလိုက်တယ်။ ရေတွေက စွဲစွဲ တင်သားလုံးလုံးနှစ်ခု ကြားကနေ စီးကျသွားတယ်။ “ရဲကျော်နော် ဟင့်” အေးစိမ့်တဲ့ရေတွေ စီးကျသွားတာကို စွဲစွဲ သဘောကျသွားပုံရတယ်။ ခိကနဲ ရယ်သံလေး ထွက်လာတာပေါ့။ သုံးလေးခွက်လောင်းပြီး ဆပ်ပြာတုံးကို လှမ်းယူလိုက်တယ်။ ခပ်သွက်သွက် ဆယ်ချက်လောက် ပွတ်လိုက်တော့ ဆပ်ပြာအမြှုပ်တွေ ထလာတာပေါ့။ စွဲစွဲ တင်သားလေးကို ကိုင်ပြီး ဆပ်ပြာနဲ့ လိုက်ပွတ်တယ်။ ဖင်လုံးလုံးလေး နှစ်ခုကြားက သိပ်လှတာပဲ။ လက်ညှိုးလေးနဲ့ အသာလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ စွဲစွဲ လည်ပြန်လေး လှည့်ကြည့်တယ်။ စွဲစွဲအကြည့်တွေက အရောင်တွေ လက်နေတာပဲ။ ကျနော့်လက်ညှိုးက အောက်ဖက်ကို ဆင်းသွားတာပေါ့။ စွဲစွဲ အဖုတ်လေး ကိုင်လို့ သိပ်ကောင်းတာပဲ။ နူးညံ့ပြီး ဆပ်ပြာနဲ့ဆိုတော့ ချောပြီး အရမ်းကိုင်လို့ကောင်းတယ်။ လည်ညှိုးလေးက အသာလေး စွဲစွဲ အဖုတ်ထဲကို ဝင်သွားတယ်။ စွဲစွဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ရုန်းဖို့ ကုန်းထလိုက်တယ်။ “မထနဲ့ မထနဲ့ အထဲကို နှိုက်ဆေးမလို့” “ဟင့် ရဲကျော်နော်” “မနာအောင် ဆေးပေးမယ် ငြိမ်ငြိမ်နေ” စွဲစွဲ မရုန်းတော့ဘူး။ ငြိမ်ကျသွားပေမယ့် တင်ပါးတွေကတော့ မငြိမ်ပါဘူး။ စွဲစွဲ အဖုတ်လေးက ပူနွေးနေတာပဲ။ နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့က ဘာနဲ့မှ မတူဘူးဗျာ။ ဆပ်ပြာတွေနဲ့ဆိုတော့ ချောနေတာပေါ့။
အလွယ်တကူပဲ စွဲစွဲ အဖုတ်ထဲကို ကျနော့်လက်ညှိုး ဝင်သွားတယ်။ “အာာ လုပ်ပြန်ပြီဟာ” “ဟင့် အဲဒီလိုဆို မနေတတ်ဘူးဆို” “ဟင့် ဟင့်” ပူနွေးနူးအိနေတဲ့ စွဲစွဲရဲ့ အဖုတ်လေးကို အသာလေး နှိုက်ပေးရတာ အရမ်းဖီးလ်တက်တယ်။ လက်လေးနဲ့ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်တော့ စွဲစွဲ တင်သားတွေ လှုပ်ရွလာတယ်။ အရည်တွေ စိုရွှဲနေတော့ အသွင်းအထုတ်က ချောမွေ့နေတာပေါ့။ နို့မို့ဆို မလွယ်ဘူး။ စွဲစွဲက တအားညှစ်ထားတတ်တာ။ အခုလဲကြည့် လက်ညှိုးကို အသာလေး နဲနဲကောက်ပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်တော့ ပိုဆိုးလာတယ်။ စွဲစွဲ ညှစ်တယ်။ စွဲစွဲ အဖုတ်လေးထဲမှာ အဖုလေးတွေ ရှိတယ်။ အဲဒါကို စမ်းမိတော့ ခပ်သွက်သွက်လေး ပွတ်တော့တာပေါ့။ “ဟင့် ရဲကျော် ရဲကျော်” “ဟင့်အင်း ဟင့်အင်းဆို” စွဲစွဲဖင်လေး နှစ်လုံးက ဝေ့ကနဲ ဝိုက်ကနဲ ယမ်းခါသွားတယ်။ စွဲစွဲ ခေါင်းလေးလဲ ခါလာတယ်။ ထိတဲ့သဘောပေါ့။ စွဲစွဲ ကောင်းလေ ကျနော် ကြိုက်လေ။ ကျနော်က စွဲစွဲကို ကောင်းစေချင်တာကိုး။ “ရဲကျော် တော်ပါတော့ဟာ” “အ … ဟာာာ … အာား ထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ ဟင့်” စွဲစွဲ အဖုတ်လေးထဲမှာ ပူကနဲ တချက်ဖြစ်သွားပြီး အဖုတ်အတွင်းသားတွေက ကျနော့်လက်ညှိုးကို တအားညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။ လိမ်ကျစ်နေအောင် စွဲစွဲဖင်လေးတွေ တုန်ခါတက်ပြီး စွဲစွဲ ခါးလေး ညွတ်ကျသွားတယ်။ တော်သေးတာပေါ့။ ကျနော် စွဲစွဲခါးလေးကို ဖက်ထားလို့။ စွဲစွဲ ကျနော့်ဘက်ကို လှည့်လာပြီး ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်တယ်။ ကျနော့်ခါးကို ဖက်ပြီး ခေါင်းလေးနဲ့ ဝှေ့တယ်။ “ရဲကျော်ရယ် တော်ပါတော့နော်” “ခဏလေးပါ စွဲစွဲရယ် ငါ့ကိုလဲ ကြည့်ပါအုံး” “ဟယ်” ဟုတ်တယ်လေ။ ကျနော့်ဟာကြီးက လုပ်ချင်လွန်းလို့ မာမာထန်ထန်ကြီး ဖြစ်နေပြီ။ ပေါက်ကွဲမတတ်ပဲ။ “ချစ်ချင်တယ် စွဲစွဲရယ်” “အို ငါ သေသာသေလိုက်ချင်တော့တာပဲ” “ချစ်တယ် စွဲစွဲရာ” “အွန် ဘယ်လိုကြီးလဲ” စွဲစွဲကို နံရံဘက် ဆွဲလှည့်ပြီး ပေါင်လေးကို မလိုက်တယ်။ စွဲစွဲ ကျနော့်ကို ဖက်ထားတယ်။
ပြီးတော့ ကျနော့်ဟာနဲ့ စွဲစွဲ အဖုတ်လေးကို တေ့လိုက်တာပေါ့။ သိပ်ကောင်းတာပဲ။ စွဲစွဲ အဖုတ်နုနုလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ကျနော် ခံစားမိတယ်။ စွဲစွဲခါးလေးကို ဖက်ထားရင်း ကျနော့်ဖင်ကို ကော့တင်ပစ်လိုက်တယ်။ ဝင်တယ်။ ဖြေးဖြေးလေး စွဲစွဲ အဖုတ်လေးထဲကို ကျနော့်ဟာ ဝင်သွားတယ်။ “အကြီးကြီးပဲဟာ ဟင့်” “ကြိုက်လားဟင် စွဲစွဲ” “အို အို” တင်းပြီး စီးကြပ်စွာ ကြိုဆိုနေတဲ့ စွဲစွဲ အဖုတ်လေးကို ကြိုက်လွန်းလို့ နှစ်ချက်လောက် ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်။ စွဲစွဲ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းကိုက်ထားပြီး ကျနော့်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားတယ်။ “ငါ ကြောက်တယ် ရဲကျော် ဟင့် ဟင့်” “မကြောက်ပါနဲ့ကွာ မနာပါဘူးနော့” “အို ကျွတ် ကျွတ်” စွဲစွဲရဲ့ လည်တိုင်လေးကို အနမ်းတွေ ပေးပြီး စွဲစွဲ တင်ပါးလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကာ ကျနော် ဆော့င်ပစ်လိုက်တယ်။ နူညံ့တဲ့ အထိအတွေက ကျနော့်ကို သွေးဆောင်သွားတယ်။ ချစ်တယ် စွဲစွဲရယ်။ စွဲစွဲ အဖုတ်လေးထဲကို အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်ထည့်တယ်။ စွဲစွဲအော်တာပေါ့။ အော်သံလေးက ကျနော့်စိတ်ကို ပိုစိတ်ကြွစေတယ်။
ပိုပြီး အားထည့်ကာ ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်။ “အို အို ရဲကျော် ရဲကျော်” “ချစ်တယ် စွဲစွဲရယ်” “အမလေး အမလေး ဟင့် ဟင့်” စွဲစွဲ အဖုတ်က တအားညှစ်တာပဲ။ အရည်တွေနဲ့မို့လို့သာ အဝင်အထွက် ညက်နေတာ။ တခါတခါ တအားညှစ်ထားရင် ထုတ်ရသွင်းရ သိပ်ခက်တာပဲ။ နူးညံ့တဲ့ အဖုတ်လေးက ညှစ်ပေးတာကို ကျနော် သိပ်ကြိုက်တယ်။ “အားးး ထွက်ကုန်ပြီ ကောင်းလိုက်တာ စွဲစွဲရာ” စွဲစွဲ နားရွက်လေးကို အတင်းကိုက်ပြီး ကျနော် အားကုန်ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်။ “အားးး သေပါပြီ ရဲကျော်ရယ်” ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ စွဲစွဲ ကျနော့်ကို အတင်းဖက်ထားပြီး အောက်က အဖုတ်လေးကလဲ အတင်းညှစ်ထားတယ်။ သိပ်ကောင်းတယ်။ လူကို နုံးသွားတာပဲ။ စွဲစွဲလဲ နုံးသွားတယ် ထင်ပါရဲ့။ ပျော့ကျသွားတယ်။ “ကောင်းလားဟင် စွဲစွဲ” “ဟင့် မသိဘူးကွာ နင့်ဟာက အရမ်းကြီးတယ်”
